Ολιστική ιατρική
Οι γιατροί, της Αρχαίας Ελλάδος, είχαν μια ολιστική άποψη για τους ασθενείς τους, τους οποίους θεωρούσαν ως ενσαρκωτές των φυσικών στοιχείων, που λειτουργούν αρμονικά σε καταστάσεις υγείας, αλλά και που μπορεί να χάσουν την ευρυθμία , σε καταστάσεις ασθένειας ( Ασκληπιός, Πυθαγόρειοι, Αριστοτελιστές ).
Ολιστική ιατρική
Ως υγεία ορίζεται η ύπαρξη ΣΥΜΜΕΤΡΙΑΣ και ΕΥΡΥΘΜΙΑΣ στην ψυχή και το σώμα (Πλάτων)
Η ελληνική και ανατολική κουλτούρα όριζαν τον χαρακτήρα της υγείας ως πολυδιάστατο, συνδυάζοντας τη συνοχή του πνεύματος με το σώμα, και τον τρόπο με τον οποίο αυτά επηρεάζονταν από το περιβάλλον. Σε αυτήν την προσέγγιση της υγείας εμπεριέχονταν οι έννοιες: Ευκρασία στο σώμα, με ποιότητα ζωής στον νου και Ευεξία στην ψυχή με αρμονία στο ΟΛΟΝ.
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, η ψυχική υγεία είναι αναπόσπαστο και ουσιαστικό κομμάτι της συνολικής υγείας του ατόμου. Η ολιστική ιατρική αντιλαμβάνεται τον άνθρωπο ως ΟΛΟΝ , αποτελούμενο από το σώμα, το νου και την ψυχή.
Όλο και περισσότερο αναγνωρίζεται ότι ζητήματα που επηρεάζουν το μυαλό μπορούν να επηρεάσουν την σωματική υγεία και αντίστροφα. Η ολιστική ιατρική καταβάλλει θεραπευτική προσπάθεια προτείνοντας συμπληρωματικές και εναλλακτικές θεραπείες για τα καλύτερα αποτελέσματα στην ευεξία του ασθενή όχι μόνο σε σωματικό αλλά και σε ψυχικό επίπεδο.
«Εκείνο που διατηρεί την υγεία είναι η ισόμερης κατανομή και η ακριβής μίξη μέσα στο σώμα των δυνάμεων των τεσσάρων στοιχείων και γεύσεων » Ιπποκράτης.